ញុំនេះខ្ជឹលបំផុតអារឿងសរសេររបាយការណ៏ណឹងហើយ ជាពិសេសអាកាចាប់ផ្តើមសរសេរណឹងត្មង មិនដឹងថាត្រូវ ចាំចុងប្រយុងគុលយ៉ាងណាអោយវាសម។ តែទោះចង់មិនចង់ គឺជាកាតព្វកិច្ចហើយ (កិច្ចការដែលត្រូវធ្វើដោយខានមិនបាន) 😦
ដល់ពេលទៀតហើយលោកអើយ
19
កុម្ភៈ
កូនផ្សោត
សត្វត្រីចាំបាច់ត្រូវហែលបញ្ច្រាសទឹក 
យមរាជ
ខែកុម្ភៈ 19, 2009 at 10:53 ល្ងាច
សុភា !
អផ្សុកនិងធុញទ្រាន់ខ្លាំងណាស់មែនទេនាងតូច? ទ្រាំទៅនៅសល់តែប៉ុន្មានខែ
ទៀតទេនិងបានវិលត្រលប់ទៅស្រុកវិញហើយ។ ដល់ពេលនោះយើងបា្រកដ
ជាមានតំលៃជាមិនខានក្នុងចំនោមមនុស្សនិងក្នុងសង្គមខ្មែរ ! ប្រឹងទៅចាំបង
ជួយលើកទឹកចិត្តណា !
បើអផ្សុកខ្លាំងចូលមកលេងនៅក្នុងទំព័រមិត្តលាភយើងនេះទៅ (មានពួកប្លុកច្រើន
ណាស់មកពីគ្រប់ទិសទីចូលលេង) ដើម្បីចែករំលែកបទពិសោធន៏និងការចេះដឹង
ឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកណា។ ខាងក្រោមនេះជាគេហទំព័រ :
http://mitleap.com/
កូនខ្មែរ-បារាំង
ខែកុម្ភៈ 19, 2009 at 11:43 ល្ងាច
កុំត្អូញត្អែអីសុភាអើយ ទ្រាំៗទៅ! ចាស់លោកថា៖ បើចង់ស្រណុក ឲ្យនឿយពីក្មេង
kooms
ខែកុម្ភៈ 20, 2009 at 5:34 ព្រឹក
ទ្រាំទៅសុភាអើយ ធ្វើមេចជីវិតអ្នកសិក្សាតែប៉ុណ្ណឹងឯង
គីមស៊្រុន
ខែកុម្ភៈ 20, 2009 at 1:58 ល្ងាច
អារឿងសរសេររបាយការណ៍ហ្នឹង ខ្ញុំក៏ធុញដែរ។ តែធ្វើម៉េចបើគ្រូស្រលាញ់រីផតម្លឹងៗ។ 😉
សុភា
ខែកុម្ភៈ 20, 2009 at 2:06 ល្ងាច
លោកយមរាជ ហៅខ្ញុំសុទ្ធតែនាងតូច ខ្ញុំខ្អស់ណាស់ណា 😀 ។ អរគុណដែលបានលើកទឹកចិត្ត។ នៅមិត្តលាភណឹងខ្ញុំបានទៅលេងញឹកញយដែរណឹង។
អរគុណអ្នកទាំងអស់គ្នាដែលបានលើកទឹកចិត្ត ធ្វើមេចចង់រៀនចង់ចេះ ត្រូវប្រឹងតិច ម្យ៉ាងកុំអោយខូចពួជកូនខ្មែរយើងផង 😉 ។
sereysethy
ខែកុម្ភៈ 20, 2009 at 2:11 ល្ងាច
ចាប់សរសេរទើបដឹងត្រូវសរសេរអំពីអ្វី។ បង្កើតមាតិការជាមុន។ សំណាងល្អ!
សុភា
ខែកុម្ភៈ 20, 2009 at 5:32 ល្ងាច
លោកគ្រូតែងតែប្រាប់ខ្ញុំពីមាតិការណឹង ខ្ញុំសរសេររូចហើយដែរ តែយាប់ជាងគេត្រង់ថា អាសេចក្តីផ្តើមណឹង មិនដឹងផ្តើមពីណា។ ឥឡូវនេះកំពុងមើលស្ទីលបស់គេ នឹងលួចដាក់ហើយ 💡