ហ៊ឹមសុំបើកវេទិការរអ៊ូបន្តិចហើយថ្ងៃនេះ ព្រោះបើមិនបាននិយាយគឺមិនកើតទេ ខ្លាចផ្ទុះ 😛 ។ ចង់ស្រែកថាខ្ញុំធុញណាស់រ៉ាល់ថ្ងៃនេះ។ វាគ្មានបញ្ហាអ្វីធំដុំ កំភួននោះទេ គ្រាន់តែគិតថាឯកកោរសំបើមណាស ត្បិតមិនមានគ្នាជជែកលេង ក្រៅពីវើដប្រេស ហ្វេសប៊ុក នឹង វេបសាយ មួយចំនួនទៀត ដែលជាកន្លែងកំសាន្តរបស់ខ្ញុំ។ រ៉ាល់ថ្ងៃតែងតែមានអារម្មណ៏ថាអផ្សុក ព្រោះពេលខ្លះ ស្ទើរតែមិនបាននិយាយពេញមួយថ្ងៃ លើកលែកតែពាក្យ Salut, Bonjour, ça va ដែលវាខុសទាំងស្រុងពីទំលាប់របស់ខ្ញុំដែលធ្លាប់និយាយច្រើន។
តាមពិតទៅមានពួកម៉ាកមកជាមួយគ្នាម្នាក់ទៀតដែរ តែ មិនបាច់និយាយទេ ដូច ឆុងគ្នាជាមួយខ្ញុំដល់ហើយ តាំងពី ៦ ឆ្នាំមុនមកម្លេះ។ គ្មានបានជាគ្នាគ្រាន់និយាយលេងសើចអីទេ មានតែធ្វើអោយខ្ញុំយ៉ាប់លើសដើម មានតែធ្វើអោយខ្ញុំមិនចង់និយាយទៅវិញ។
ហើយបើនិយាយពីកន្លែងដើរលេង ក៏មិនដឹងទៅណាដែរ ខ្ជឹលទាំងចេញក្រៅទៀត ព្រោះរងារ។ តែតាមពិតទៅ ពេលចាប់ផ្តើមស្តារណឹង ដូចថាមានស្គាល់អ្នកផ្សេងដែរ តែមានអារម្មណ៏ថា ពូកបារាំងណឹងដូចរើសអើងណាស់ (តាមពិតទៅ អត់ទេ តែមកពីខ្ញុំ)។ ពេលទៅញ៉ាំបាយអី ខ្ញុំមិនដែលទាំងបាននិយាយអីផង លឺតែគេនិយាយគ្នាគេ។ ហើយខ្ញុំមិនចង់ទាំងស្តាប់គេទេ ព្រោះ មិនដឹងគេនិយាយអីអត់យល់សោះឡើយណា។ ហើយគេនិយាយតែគ្នាគេទៅ ដោយមិនដែលលើកប្រធានបទអីនិយាយជាមួយឯងសោះ។ គិតឈប់ទៅញ៉ាំបាយជាមួយពួកណឹងហើយ ព្រោះថា ដូចជា ពិបាកខ្លាំងណាស់ អង្គុញម៉ក់ៗ ម្នាក់ឯង ស្តាប់គេមិនយល់ នាំតែយ៉ាប់ទេ។
អោយតែមានអារម្មណ៏ចឹងម្តងៗ ដួចជាយ៉ាប់ណាស់ណ៎ ជាពិសេសនៅពេលដែលឃើញគេមានមិត្តភក្តិច្រើននិយាយគ្នា។ បើនៅខ្មែរវិញ គ្រាន់មានពួកម៉ាកដើរលេង ជជែកគ្នាលេងដែរ។ នេះក៏ដោយសារតែខ្ញុំទំលាប់និយាយច្រើន ហើយ ក៏ជាមួលហេតុដែលខ្ញុំមិនចង់និយាយច្រើនត៏ទៅទៀត។
ស្ងៀមជាជាងស្រដី!
ថ្ងៃនេះ ពេលមកពីញ៉ាំបាយវិញ ខ្ញុំបាននិយាយថា ធម្មតាមានខ្មែរច្រើដែរនៅបារាំងណឹង ចង្រៃតែនៅទីនេះ អត់មានខ្មែរ។ ម្នាក់មួយនោះបានត្រឹមតែសើចណឹង អត់ដឹងថាខ្ញុំធុញយ៉ាងណាទេ។
សត្វត្រីចាំបាច់ត្រូវហែលបញ្ច្រាសទឹក 